Dit jaar ben ik meerdere keren gevraagd om panelsessies te leiden. Zo leidde ik afgelopen maand de eindpresentatie van het internationale project Choreochroma tijdens het HBSfest Rotterdam. En deze zomer was ik moderator bij het New European Bauhaus Festival in Brussel, waar ik een panelsessie leidde over de rol van culturele sector in de New European Bauhaus beweging.
Het lijkt me heel leuk om vaker gespreksleider te zijn. Dus zoek je iemand die een goed gesprek kan leiden over (internationale) projecten op het gebied van kunst & cultuur? Vraag mij!
De wereld draait door, ook tijdens lockdown. Dat bewijst het planetarium van Eise Eisinga. Voor de lage landen schreef ik een essay over nepnieuws, de apocalyps, wolkammers en mijn geliefde Franeker. Op de foto: de planeet Uranus, die werd ontdekt toen Eise nog aan zijn planetarium werkte, maar waar geen plek meer voor was op zijn plafond.
Utrecht is jarig. De stad die ik sinds drie jaar mijn thuis noem, viert haar 900-jarig bestaan. Maar wie de kleine lettertjes van 900 jaar Utrecht leest, ziet dat het een viering is van 900 jaar stadsrechten. Utrecht als woonplaats bestaat al veel en veel langer.
Tijdschrift de lage landen vroeg me om een essay te schrijven over dit feit. Ik vroeg me af: waar komt de drang voor dit soort vieringen vandaan? Wat maakt Utrecht als stad nou bijzonder? Welke ideeën leven er over de stad, en hoe hebben die ideeën op hun beurt weer invloed in de infrastructuur van de stad?
Dat essay staat nu in de papieren én online uitgave van de lage landen en is hier te lezen:
Leuk feitje over deze editie: het kreeg vier sterren in de Volkskrant!
DutchCulture is het Nederlandse centrum voor internationale samenwerking binnen de culturele en creatieve sector. Maar hoe doe je dat samenwerken een beetje eerlijk? Die vraag stond centraal in drie expertbijeenkomsten die DutchCulture organiseerde.
Elke sessie stond er een ander thema centraal. Hoe maken we bijvoorbeeld cultuurfinanciering toegankelijk en eerlijk? Hoe kan internationaal samenwerken duurzamer? En wat is eigenlijk de rol van taal bij internationale culturele samenwerking?
De derde en laatste sessie vond plaats tijdens het Forum on European Culture. Hierin stond de rol van taal centraal. Ik werd door mijn werkgever DutchCulture gevraagd om de verslaglegging van deze sessie te organiseren. Het resultaat is nu gepubliceerd: Fair international cultural cooperation.
Geen kleurrijke boten, geen hossende roze menigte, geen glitter-overkill. Pride Amsterdam gooit het dit jaar over een andere boeg. Net als alle andere Prides ter wereld moest in Amsterdam alles anders door Het Virus. Maar hoe vier je Pride zonder menigte?
Voor het journalistieke zomerproject Summer of Solidarity (een samenwerking van 50 Europese media, waaronder The Guardian en Are We Europe) ging ik op onderzoek uit. Hoe ziet Pride er in 2020 uit? Samen met Dirk, BeyonG en Döne liep ik de Find All Flags Tour. Daarover schreef ik het artikel Walking With Pride.
Vandaag geen glitterspektakel, geen vlaggetjes, geen miljoenenpubliek en geen douze points. Er zijn gelukkig wel talloze Songfestivalalternatieven én een essay van yours truly. Ik vroeg me af: wat doet politieke kleur op een apolitiek liedjesfestival?
Drag queens, coming-outverhalen, artiesten met een niet-Westerse achtergrond uit landen waar nauwelijks etnische diversiteit in de census te vinden is… Het Eurovisie Songfestival staat bol van de diversiteit. Dat is opvallend voor een festival dat uitgesproken apolitiek van aard is.
Waarom heeft het Songfestival zo’n fascinatie voor verbroedering en diversiteit? En hoe zou het verloren Songfestival van Rotterdam zich tot dit thema verhouden?
Essayisten-platform De Nieuwe Garde koppelde me aan de fantastische Pieter Coupé van cultuurtijdschrift de lage landen. Als mentor begeleidde hij me bij het schrijven van dit essay.
Op Eurosonic/Noorderslag klonk de Nederlandse taal ineens weer sexy. Vroeger hing er een spruitjeslucht rond Nederlandstalige muziek, maar dat is voltooid verleden tijd. Op Noorderslag was zelfs 43% van de acts Nederlandstalig!
Met collega Lisa Grob van Dutchculture keek ik waar die come-back ineens vandaan komt. Ook bekeken we hoe het zit met export van popmuziek tussen Nederland en België. Ons artikel Ik heb getwijfeld over België – an exploration of Dutch-language music export between Belgium and The Netherlands staat nu online. In het Engels, dat dan weer wel.
Mijn eerste artikel voor Ons Erfdeel / de lage landen is een feit! Forum Groningen opent vandaag haar deuren, maar wat is het idee eigenlijk achter deze culturele ontmoetingsplaats? Ik reisde terug naar mijn studiestad en sprak met verschillende betrokkenen om hier achter te komen.
De Nieuwe Garde, een platform om aanstormende schrijvers te helpen een essay te publiceren, heeft mijn artikel het Eurovisie Songfestival geselecteerd. Ik werd gekoppeld aan mentor Pieter Coupé, eindredacteur bij Ons Erfdeel / de lage landen. Het essay gaat over over de politieke inzet van diversiteit in het festival en moet in de aanloop van het Songfestival in mei verschijnen.
Het Essay
Na Corry, Teddy, Lenny en Getty won Duncan Laurence voor de vijfde keer het Eurovisie Songfestival namens Nederland. Hij behaalde deze eer in Tel Aviv, waar de Israëlische gastomroep het Palestina-conflict hoopte te overstemmen met een focus op Israël als veilige thuishaven voor LHBT’ers en andere minderheden. In het essay onderzoek ik hoe Eurovisie-landen ‘diversiteit’ gebruiken om zich een positiever imago aan te meten. En welke weg Nederland als gastland in 2020 in zal slaan.
Inmiddels heb ik Pieter ontmoet in Brussel. Ik ben heel blij om een muziekliefhebber en -kenner als mentor te hebben. Daarnaast bleek Ons Erfdeel wel oren te hebben naar meer artikelen, dus heb ik er een toffe opdrachtgever bij!
Mijn eerste kinderboek komt volgende week uit! In Mo & Pleun – kermis, kunst en kattenkwaad wonen twee knuffelkatten in een grijpmachine op de kermis, waar ze geduldig wachten tot iemand ze wint. Mo wordt als eerste uit de machine gehaald, door het zoontje van een museumdirecteur. Het dochtertje van een kermisklant wint Pleun. Als Pleun een tijd later op bezoek gaat bij Mo, snapt ze niks van alle moderne kunst. Waarom vindt Mo een compleet wit schilderij zo mooi? En wat doet die kattenbak in het museum? Tegelijkertijd kan Pleun niet wachten om Mo haar kermis te laten zien. Zou hij wel overal in durven? En begrijpt hij waarom Pleun zo gek is op de kermis?
Lancering
De officiële lancering van het boek vindt plaats op maandag 7 oktober in de OBA Amsterdam, Openbare Bibliotheek op het Oosterdok in Amsterdam, tussen 16:00 en 17:00. Samen met (wnd.) directeur Museumvereniging Mirjam Moll, directeur van de Nederlandse Kermisbond Jan Boots en artistiek directeur van DROPSTUFF, René van Engelenburg lees ik het boekje daar voor. Op dat moment zullen ook een aantal installaties van De Koude Kermis aanwezig zijn die gratis toegankelijk zijn.
Koop het boek online!
Mo & Pleun, kermis, kunst en kattenkwaad is geschreven voor kinderen van 6 t/m 9 jaar. De illustraties zijn van Eva Kröse.
Het boekje is vanaf maandag 7 oktober beschikbaar via www.dropstuff.nl/webshop voor 11,95 (exclusief 3,95 portokosten)
Met dank aan VSBfonds en BankGiro Loterij Fonds